داستان یک دیدار

نیمروز بود در حیاط دانشکده یکی از اساتید تاریخ به سمتم می آمد و لبخند برلب درباره جلسه ای که در دانشکده قرار بود برگزار بشود به من اطلاع داد از انجا که شوق و اشتیاق من رو نسبت به ادیان و مطالعه آنها میدانست من رو به جلسه دعوت کرد.

به جلسه دعوت شدم دوتن از متروپلیتن ها(مقام اسقف در مسیحیت ارتودکس) و تیمی از دانشکده آتن آمده بودند، انسان هایی از مهد تفکر. در ابتدای جلسه قرآن خواندم و در طول جلسه نگاه عمیق انتیموس* را روی خودم حس میکردم تا اینکه درانتهای جلسه به سمت من آمد و با لبخند به من سلام کرد. با او صحبت کردم کارتش رو به من داد و به من گفت نمیدانم چرا ولی از اول جلسه دلم میخواست با تو صحبت کنم و اینگونه هم شد.
با شوخی به سینه ام زد و دستی به ریش های سفید بلندش کشید و گفت من هم مثل تو بودم ۳۰ سال پیش :)
من هم گفتم دوست دارم اینجور ریشی داشته باشم که گفت پس ۳۰ سال صبر کن :)

*Anthimos Metropolitan of Alexanroupolis

با دوستان

قبل از سخنرانی دکتر رحیم پور
خبر نگار خبر گزاری تسنیم اومده بود دانشکده من و چند تا از بچه ها خفتش کردیم و اومد ازمون عکس گرفت.

فرهنگ های مختلف

صبح بود، من و سهیل رفته بودیم بیرون زمانی که داشتیم برمیگشتیم، متوجه شدیم که ساعت 11:30 هست و رفتیم دانشکده هنرهای زیبا سهیل رفت سلف دانشکده و منم رفتم بوفه هنر. با رضا بر خورد کردیم و گفت که یه نمایشگاه برگزار شده از فرهنگ های مختلف و دانشجوهای دانشگاه خودمون که از کشورهای دیگه هستند مسئولش اند.

خلاصه رفتیم، خیلی برام جالب بود، از کشورهای مختلف، عراق، مصر، هند، سریلانکا، افغانستان، پاکستان، ژاپن، اندونزی، چین، فلسطین و ... اومده بودند.

این فقط روایتی از یک خاطره بود.